یادمه یه زمانی برای یاد گرفتن قورمه سبزی یا فسنجون باید مینشستی کنار دست مامان بزرگ، حواست رو خوب جمع می کردی و هم زدن های مدامش رو نگاه می کردی تا شاید راز یه خورش خوش طعم و جا افتاده رو کشف کنی.
امروز اما همون تجربه ها رسیده روی صفحه ی موبایل هامون. غذاشو جاییه که سعی کردیم دستورهای قدیمی، روش های محلی و ترفندهای ریز و درشت رو از شمال تا جنوب ایران براتون جمع کنیم؛ طوری که مثلا وقتی دستور پخت قیمه رو می خونید، چند سبک مختلف قیمه رو برای سلیقه های متفاوت ببینید و یاد بگیرید.
فرقی نمی کنه اولین باره برنج درست می کنید یا سال هاست اهل آشپزی هستید، اینجا همیشه یه چیزی برای یاد گرفتن هست، حتی درباره همون غذایی که توش استادی. اگرم هیچی بلد نیستید، جای نگرانی نیست؛ آروم و مرحله به مرحله جلو می ریم تا آخر سر نتیجه شبیه یه غذای ایرانی واقعی از آب دربیاد: جا افتاده، خوش عطر و به یاد موندنی.
فقط خود دستور پخت و مراحل نیستن که مهمن، خیلی وقت ها یه سری نکته های کلیدی هستن که نتیجه ی کار رو کاملا متفاوت می کنن.
یا مثلا اگه جایی غذا خراب شد، روش های نجات دهنده ای وجود داره که معمولا ازشون بی خبریم.
ما تو هر دستور کلی فوت و فن و تجربه ی واقعی گذاشتیم، چیزهایی که معمولا فقط یه مامان بزرگ قدیمی که سال ها آشپزی کرده بلده.
ما تو غذاشوبه تغذیه سالم فقط به عنوان یه ترند گذرا نگاه نمی کنیم، برای ما مهمه غذایی که می پزید، هم خوش مزه باشه هم با سبک زندگی تون جور دربیاد.
اگه ورزشکاری و درگیر پروتئین، ریکاوری، حجم یا کاهش وزن هستی، یا اگر وسط یه رژیم جدی ای و نمی خوای با یه دیس چلوخورش همه چیز رو خراب کنی، اینجا برای توام هست!
ما برای خیلی از غذاهای ایرانی، کنار نسخه ی کلاسیک، یه نسخه ی سبک تر، کم چرب تر و گاهی حتی با ارزش غذایی بیشتر هم برات آماده کردیم؛ مثلا قورمه سبزی کم روغن، قیمه ی مناسب رژیم، یا خوراک هایی که با برنج قهوه ای، نان سبوس دار یا روش های پخت سالم تر درست می شن.
این وسط گیاه خوارها و وگان ها رو هم فراموش نکردیم. کنار خیلی از دستورها، چند تا نکته و جایگزین مخصوص گیاه خوارها و وگان ها گذاشتیم، مثل این که به جای گوشت چی استفاده کنید، چطور پروتئین کافی بگیرید و چه جوری همون غذای ایرانی ای که مد نظرتونه و دوست دارید، از خورش و آش بگیر تا کوکو و لوبیا پلو، رو به صورت کامل گیاهی و مطابق سبک تغذیه تون درست کنید.
هدف ما اینه که نشون بدیم غذای ایرانی لزوما به معنی غذای سنگین و پرکالری نیست؛ با چند تا تغییر کوچیک و انتخاب آگاهانه، می تونید هم عطر و طعم اصیل رو حفظ کنید، هم حال بدن تون رو خوب نگه دارید.
آشپزی ایرانی فقط تو خونه های ما محبوب نیست؛ تو دنیا هم به عنوان یکی از کهن ترین و متنوع ترین سبک های آشپزی شناخته می شه. خیلی از سرآشپزهای معروف دنیا معتقدن که غذاهای ایرانی از نظر ترکیب طعم ها، استفاده از ادویه ها و روش های سنتی پخت، یه سطح کاملا متفاوت دارن.
از ترکیب ظریف زعفران و هل گرفته تا بازی هنرمندانه ترشی و شیرینی… اینا چیزهایی هستن که تو آشپزی هیچ کشور دیگه ای با این شدت و ظرافت دیده نمی شن.
به خاطر همین هم غذاهای ایرانی تو فهرست خاص ترین آشپزی های جهان قرار می گیرن؛ آشپزی ای که قدمت چند هزار ساله داره و هنوزم با همون اصالت بین مردم دنیا محبوبه.
یکی از چیزهایی که آشپزی ایرانی را در جهان متمایز می کند، نقش پررنگ سبزیجات تازه و معطر در غذاهاست. از سبزی قورمه سبزی تا سبزی پلو، کوکوها، آش ها و خوراک ها… این استفاده ی زیاد از سبزی باعث شده غذاهای ایرانی عمق طعمی خاص داشته باشن؛ چیزی که سرآشپزهای خارجی هم همیشه ازش تعریف می کنن.
یکی از امضاهای آشپزی ایرانی همین بازی هنرمندانه با مزه هاست؛ طعمی که نه کاملا ترشه و نه کاملا شیرین، بلکه یک تعادل خوشمزه و قدیمی داره.
از فسنجان ترش گیلانی تا فسنجان شیرین شمالی، یا خورش هایی که بین ترشی و شیرینی حرکت می کنن… این ترکیب پیچیده چیزیه که خیلی کشورهای دنیا ندارن.
ایران فقط یک مدل آشپزی نداره؛ ده ها سبک آشپزی داره.
جنوبی ها، شمالی ها، آذری ها، تهرانی ها، اصفهانی ها، کرمانی ها… هر منطقه دستور مخصوص خودش رو داره و همین تفاوت هاست که آشپزی ایرانی رو جزو متنوع ترین آشپزی های جهان قرار می ده.
زعفران، زردچوبه، دارچین، هل، گل سرخ و ده ها ادویه ی دیگه…
این ادویه ها فقط برای رنگ و بو نیستن، هویت غذاهای ایرانی رو می سازن.
خیلی از سرآشپزهای دنیا معتقدن که ادویه های ایرانی دقیقا مثل جواهرات کوچیکی هستن که طعم غذا رو به یک سطح جدید می برن.
یکی از رازهای محبوبیت غذاهای ایرانی در دنیا، همین روش پخت آرام و صبورانه است.
خورش ها باید زمان بگیرن، کم کم بجوشن و جا بیفتن؛ همین پروسه ی طولانیه که باعث می شه طعم ها با هم یکی بشن و غذا یک مزه ی عمیق و ماندگار پیدا کنه.
